In deze test nemen wij een Keola Texel onder de loep. Een Texel Nexus om precies te zijn. Het luxere broertje van de standaard Texel.
Het verschil? Deze Nexus versie heeft een gesloten kettingkast en een naafversnelling in plaats van de derailleur die de gewone Texel heeft.
We draaien het voor één keer om en beginnen met de conclusie:
Conclusie
Dit is een prima fiets voor deze prijs, hij krijgt van ons een ruime 8.
1199 euro is een mooi bedrag voor een aluminium fiets met acht versnellingen, een 36Volts acccu en 250 Watt motor in het voorwiel. Mits het allemaal goed werkt natuurlijk en dat blijkt de Keola te doen.
Wie of wat is Keola?
Voor wie het merk Keola nog niet kent is het misschien handig even wat extra informatie te geven. Keola is gevestigd in Etten-Leur, Breda en binnenkort ook in Amsterdam. Alle modellen zijn daar in hun showroom te bezichtigen en zijn beschikbaar voor een proefrit.
Uiterlijk
Eerst maar eens een rondje om de fiets heen gelopen. De eerste indruk is positief. Dit karretje ziet er strak uit. Nadere inspectie levert slechts 2 kleine puntjes van kritiek op.
De lasnaden zijn wel erg grof en de kabels uit het stuur lopen tegen de koplamp aan. Dit zou makkelijk verholpen kunnen worden met een simpel klemmetje van 10 cent aan het balhoofd. Zoals veel concurrenten wel netjes doen. Verder is hij keurig afgewerkt. De stickers zitten er strak op. De kabels lopen mooi door het frame en alles zit recht en vast. Dat zien we ook wel eens anders.
Specificaties
Dan wordt het tijd de technische specificaties eens goed op een rij te zetten. Deze fiets is behoorlijk basic. Dat kan ook niet anders voor deze prijs. De enige luxe is de Nexus 8speed versnellingsnaaf van Shimano. Deze manier van schakelen bewijst al jaren achtereen dat het perfect en onderhoudsvrij werkt. Niets spannends aan. Naast 8 versnellingen heeft de fiets een accu van 36Volt, een naafmotor in het voorwiel die maximaal 250Watt levert, verstelbare stuurpen, verende voorvork, vering in de zadelpen, slot, een gelzadel, handremmen en natuurlijk een controller op het stuur om de ondersteuning te regelen.
Aandrijving
De accu zit in de achterdrager, een bekend recept. Hij is te verwijderen door het slot open te zetten en hem er achter uit te schuiven. Je kunt hem ook gewoon altijd laten zitten als je je fiets dichtbij een stopcontact kunt stallen. Hij is met de meegeleverde acculader dan simpel weer op te laden als dat nodig is, het snoer is lekker lang. De accu levert de stroom die nodig is om de 250watt motor aan te drijven. Deze zit zoals gezegd in de naaf van het voorwiel. Ook niets bijzonders. Prima motortje, veelgebruikte techniek. Dan de regelaar. Deze kent drie standen, nee eigenlijk vier. Laag, middel, hoog en uit. Op het scherm wordt met verlichte ledjes aangegeven in welke stand je fietst. Daarnaast kun je zien hoe het met de stroomvoorraad in de accu is gesteld. Via vier ledjes op een rij kun je zien hoeveel energie er nog in zit. Alles aan betekent vol, brand er nog maar één dan wordt het echt tijd om bij te laden. Zoals bij de meeste “voordelige” fietsen is er bij deze Keola gekozen voor een PAS sensor die bepaald hoeveel ondersteuning de motor geeft. Dit soort sensoren zit verstopt naast de trapas en meet met een magneetje of de trappers rond gaan. Als dit het geval is, dan wordt de motor ingeschakeld. Hoeveel kracht die motor geeft stel je dus in via de knopjes op het stuur. Heel eenvoudig, druk op de plus voor meer vermogen en je raadt het al….op de min voor minder vermogen. Een kind kan de was doen.
Praktijktest
Het nadeel van het PAS systeem is dat er niet wordt gemeten hoeveel kracht je zelf levert. Hierdoor rijdt deze fiets voor je gevoel in het begin een beetje vreemd. Het kost even gewenning. Als je hem in stand drie zet en zonder enige kracht met een lichte versnelling langzaam rondtrapt, dan geeft de motor toch het volle vermogen. Je zoeft daardoor met een snelheid van 25km per uur over de weg, terwijl je zelf niets doet. Net een brommertje, een vreemde gewaarwording.
Als je eenmaal een beetje gewend bent zorg je er gewoon voor de je de juiste versnelling bij de gewenste snelheid kiest. Standje 1 gaat tot 8km/uur, stand 2 stopt bij 16km en zoals gezegd zorgt stand 3 ervoor dat je 25km/u rijdt. Dit is precies de in Nederland wettelijk toegestane snelheid voor elektrische fietsen. Hierboven moet je het zelf doen. De motor levert dan geen extra vermogen meer. Wil je dus 18km/uur rijden, dan zet je hem op standje 2 en moet je zelf net een beetje extra power leveren. Klein minpuntje vonden wij dat de motor pas begint te helpen na een klein stukje fietsen, de sensor moet eerst even doorkrijgen dat je rijdt. Daardoor moet je het eerste (en zwaarste) stuk, het op gang brengen vanuit stilstand, zelf doen. Pas na 1,5 seconde schakelt de motor in en kan het feest beginnen. Als we dan toch aan het zeuren zijn, nog dit. In de lichtste stand, schakelt de motor soms wel een beetje abrupt aan en uit. Met een harde klik en een schokje voel je hem duidelijk aan- of uitgaan. In het begin even schrikken, maar het went snel.
Een onderdeel van onze test is een half uur in de hoogste stand doorrijden op een parcours met een fiks aantal bruggen er in. De snelheid hielden we keurig op 24km/u. Waar we met de gewone fiets normaal gesproken halverwege het zweet al op de rug hebben staan, hielden we het nu de hele rit droog. Heerlijk. Wel maakt de motor in stand 3 wat meer geluid, maar doordat je ook harder gaat is dit niet storend. De accu houdt het lekker lang uit. Een precies aantal kilometers geven we nooit, omdat de omstandigheden altijd anders zijn. Het gewicht van de berijder, het parcours, wind mee of tegen, dit zijn allemaal factoren die groot verschil kunnen maken. In ieder geval heeft het elektrische deel van deze fiets de testritten goed doorstaan.
Onderdelen
Wat valt er verder nog over de Texel te melden? Bijvoorbeeld dat de voor- en achterlamp op een eigen batterijtje werken. Goedkoop en simpel, daar houden we van. Je moet ze dus wel even zelf aanzetten wanneer het donker wordt. Wil je een paar honderd euro meer betalen dan zijn er fietsen waarbij je dit ook via je regelunit op het stuur kunt doen op de stroom van de accu. Voor ons niet zo nodig.
Het zadel is zacht en breed, voor zware mensen misschien iets te zacht. De zadelpenvering is dat in ieder geval. Maar daar zijn andere veren in te zetten. Over verende voorvorken kunnen we pagina’s vullen. Voor ons hoeven ze er niet op. Echt goede voorvorken kosten zo 1000 euro. Alle vorken die op dit soort fietsen zitten maken ze vooral onnodig zwaar. Echt goed schokdempen doen ze niet, en hoeveel demping heb je nodig op onze mooie fietspaden? Maar goed, iedereen doet het dus we begrijpen wel dat geen enkele leverancier durft achter te blijven. De complete fiets weegt overigens ruim 25 kilo. Zwaar, maar dat zijn haast alle elektrische fietsen.
De handvatten liggen lekker in de hand, en schakelen gaat met de Nexus draaischakelaar als een zonnetje. Dat hadden we ook niet anders verwacht met deze naaf. Door de geometrie van het frame is de fiets lekker wendbaar, maar toch niet nerveus. Gewoon goed. Het is een model met lage instap, volgens de website van Keola een damesfiets, maar wij zouden niet weten waarom mannen nog een hoge instap zouden willen hebben.
Zoals eerder gezegd is het laswerk nogal grof. Stevig zat, maar dat kan netter. Het valt vooral op doordat de fiets is afgewerkt als geborsteld aluminium. Dus zonder kleurlak eroverheen. Daar moet je van houden, hij glimt in ieder geval flink. Ze zouden er eigenlijk een zonnebril bij moeten leveren voor zonnige dagen. De gemonteerde standaard is heel goedkoop, dun en wiebelig, waardoor we ons afvragen hoelang die heel blijft. Mocht dat niet lang zijn, dan kun je meteen de service van Keola eens testen. Binnen de garantietermijn (2 jaar op vaste delen, 1 jaar op motor en accu) komen ze bij je thuis langs om problemen op te lossen. Klinkt goed toch?
Samenvattend
De conclusie heb je hierboven al kunnen lezen. Nog even in het kort: Wil je niet meer dan 1200 euro uitgeven, dan is dit een prima fiets. Heb je wat meer te besteden, dan zouden wij waarschijnlijk toch liever kiezen voor een fiets met een trapkrachtsensor.
Pluspunten: Prijs, onderhoudsvrije Nexus versnellingsnaaf.
Minpunten: Kabels langs koplamp, schokkerig in lichtste stand.
Meer informatie? http://www.keola.nl
Meer foto’s:
