Het Amerikaanse Trek houdt tegenwoordig kantoor in Harderwijk. Ze waren daar zo vriendelijk mij een weekje een Trek Powerfly 8 FS Plus uit te lenen. Een full-suspension mountainbike, met elektrische ondersteuning. Wie zegt daar nou nee tegen?
Tot nu toe reed ik alleen in heuvelachtig of zelfs bergachtiglandschap met elektrische mountainbikes. Ok, stukjes Utrechtse heuvelrug en Posbank niet meegerekend, maar dat kun je nauwelijks klimmen noemen vergeleken met Ardennen, Eifel of Alpen. Ik was dan ook heel benieuwd naar de toegevoegde waarde van een motortje in een mountainbike die je gebruikt in het ‘vlakke’ Nederland. Op mijn thuisparcours ken ik alle bochtjes, ideaal voor paar een gedegen testritten…..
Trek Powerfly 8 FS Plus
Eerst maar eens over de Powerfly zelf, de motor even buiten beschouwing gelaten. We hebben hier te maken met een volgeveerde, 27,5″ mountainbike met plussize banden. Van zichzelf dus al een monsterlijke bike die vooral voor heel veel comfort zou moeten zorgen. Dit is de 8. Trek begint met de Powerfly’s bij nr.5 en dat loopt door tot nr.9, het topmodel. De Powerfly 8 zit daar dus net onder. Dit is de eerste e-mtb waarbij Trek de geometrie gelijk heeft weten te houden aan die van de niet-elektrische varianten. Dat moet het stuurgedrag en vooral de wendbaarheid ten goede gaan komen, we zullen het zien.
Een aluminium e-mtb met dikke 2.8 Chupacabra banden. Die kende ik al, ontzettend fijne rubbers. Lage rolweerstand, grip tot de max en ze zorgen voor een overdosis zelfvertrouwen op bijna ieder terrein. De plusmaat is bezig aan een sterke opkomt, in heb er al veel mee gereden op niet-elektrische mountainbikes en ben groot fan. Geen lompe 4″ fatbike banden, maar snelle alleskunners met übergrip en veel comfort.
Geen lichtgewicht
Als ik de fiets ophaal in Harderwijk en deze wil optillen schrik ik -ondanks de waarschuwing van de marketingman- toch even van het gewicht. Bijna 25 kilo, schoon aan de haak. Wat wil je, dikke banden, brede velgen, bombproof frame, dropperpost, Boostnaven, steekassen en dan natuurlijk die motor nog, die ook een accu, een zooi bedrading en een bedieningsunit nodig heeft. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat rijden. Eerst maar eens in de auto zien te krijgen, die dikke banden passen niet op mijn fietsdrager….puntje van aandacht.
Op de track
Het is al een paar dagen droog geweest, de track ligt er dus netjes bij. Dempers op de juiste druk brengen en tijd om eens in de praktijk te kijken hoe dit nou fietst. Daar kan ik kort over zijn, als relaxte e-mountainbike is het een briljante fiets. Ook op vlakkere parcoursen. De motor is van Bosch, het Performance CX model, speciaal voor off-road. Met een stevige beschermingsplaat aan de onderkant en goed bestand tegen modder en nattigheid. Trek is verstandig genoeg om direct de zwaarste accu mee te leveren, het 500Wh model. De bediening is kinderlijk eenvoudig, aanzetten via de knoppen op het stuur en trappen maar. Je hebt de keuze uit 4 ondersteuningsmodi, in de praktijk blijk je de krachtigste alleen op hele steile stukjes te hoeven gebruiken.
Mijn eerste ritje doe ik alleen. Ik rijd meestal op een hardtail 29-er, en hou van stevig doorrijden. De Trek heeft het daar in eerste instantie niet zo op. De motor wordt vanzelf uitgezet bij 25 à 26 km per uur. Op rechte stukken rijd ik normaal makkelijk sneller, dus voel ik de fiets daar steeds wat schokken. Dat komt doordat de motor continue uit- en weer inschakelt. Niet heel prettig. Maar na een poosje kom ik tot rust en merk ik dat 25 km/u rijden ook wel eens lekker is, hou je energie over voor de meer technische delen waar je toch niet zo hard kan.
In zijn element op technische stukken
En daar komt de Powerfly 8 tot zijn recht. Na iedere scherpe bocht spuit je vooruit op een mix van been- en accupower. Bochten insturen gaat als vanzelf. De combi van de Chupacabra’s en voorvork zorgen dat je echt heel gek moet doen om de controle te verliezen, je houdt eigenlijk altijd wel noppen aan de grond. Die conventionele geometrie doet zijn werk duidelijk prima!
Een technisch, erg steil en glad klimmetje dat ik lang niet altijd haal op mijn eigen 29-er, doe ik op deze e-mtb met gemak. Een combi van veel koppel en grip doet wonderen. Hier merk je ook het belang van goed schakelen. Deze electromotoren leveren het hoogste koppel in de lichtste versnellingen. Op tijd schakelen is dus het devies…eigenlijk net als bij een niet elektrische mtb. Remmen vlak voor die scherpe bocht gaat ook lekker. Dankzij een grote 203mm schijf vooraan en Trek’s ABP (Active Braking Pivot), dat er voor zorgt dat de demping zijn werk goed blijft doen, ook al knijp je flink in de remmen.
Het wortelpad dat erna komt en mijn rug gewoonlijk bijna breekt, neem ik dankzij de dubbelgeveerde Trek met zijn dikke banden als op een vliegend tapijtje. De Rock Shox dempers (130mm Yari voor, Deluxe RL achter) doen hun werk voortreffelijk. Het is eigenlijk gewoon heel leuk rijden met zo’n elektrische mountainbike. Ook op vlak terrein, alleen haal ik er op dit terrein niet de snelheden mee die ik met een ‘gewone’ fiets haal. Gek genoeg boeit me dat ook niet, ik zou hier best aan kunnen wennen.
Met anderen
Een dag later rijd ik hetzelfde parcours met een maatje, die alles zelf moet doen. En dan wordt het werken voor me. Waar ik gisteren in de relaxmodus ging op de rechte stukken, moet ik nu volle bak aan de slag om hem bij te houden. En dan voel je het gewicht echt wel. Krachttraining is ’t. Tot we op een vers aangelegd schelpenpad komen trouwens. Daar wordt het voor hem zwoegen met zijn 2,1″ bandjes, en haal ik hem (met de motor uit ;-)) weer makkelijk bij….die plusmaat banden zijn wonderbaarlijk. Ik wil ze ook in mijn gewone mtb, past helaas niet.
Als je de fiets eenmaal op gang hebt rolt hij trouwens wel lekker door, mede dankzij die topbanden. Snelheden van boven de 30 km/u zijn dan best even vol te houden, maar da’s wel conditietraining. Ik vraag me toch af hoe het zou zijn als ik de snelheidsbegrenzer er af zou halen. Zal ik…? Nee, toch maar niet.
Iets voor de Lage Landen?
Na een week met veel plezier op de Trek Powerfly gereden te hebben zou ik een antwoord op bovenstaande vraag moeten hebben. Maar ik blijf het lastig vinden. Zoals altijd is het een heel persoonlijke kwestie. Ik vind het geweldig gaaf speelgoed. Zeker als je zoals ik ook nog wel eens richting de echte klimmen gaat. Mountainbiken gaat er bij mij niet per se om zo moe mogelijk te worden. Het doel is vooral om zoveel mogelijk fietsplezier te hebben. En dat levert deze e-mtb zeker. Als hij pas bij 30 km/u zou afschakelen zou ik dat voor onze contreien beter vinden. Dan ben je dat aan-/uit-effect kwijt en het wordt er echt niet onveiliger van.
Met de accu kun je -zeker als je wat zuinig met de modi bent- redelijk wat kilometers wegtrappen. Een getal noemen is niet zo nuttig. Dat ligt aan tientallen factoren. Gewicht, ondergrond, schakelen, banden, hoogtemeters. Qua afwerking is het een topfiets. Prachtig frame, stevig remwerk, Knock Block om deuken in je frame door een omslaand stuur te voorkomen, XT-shifters en achterderrie, mooie velgen en topbanden…had ik al gezegd dat die heel fijn zijn! 🙂
Blijft ook nog de factor prijs over.
4.999,- euro is een boel geld, in die prijsklasse is de keuze enorm. Maar toch, als ik 5 mille zou willen besteden en ik was op zoek naar een e-mtb…..deze Powerfly zou in mijn top 3 staan! Het totaalplaatje klopt helemaal, en ik vind hem nog mooi ook…maar da’s persoonlijk.
Alle specs vind je hier op de site van Trek Bikes.
Meer foto’s:
